Είναι βάση για αμέτρητα κοκτέιλ, το Gin το βρίσκουμε σε τέσσερις διαφορετικές εκδοχές και η ιστορία του ξεκινάει τον 17ο αι.!
1. Σύγχρονες μελέτες στη Γαλλία έφεραν στον φως μία συνταγή που προσομοιάζει σε αυτή του τζιν και θα μπορούσε να είναι πρόδρομός της και χρονολογείται στο 1495. Η EuroWineGate προσπάθησε να αναπαράγει το συγκεκριμένο τζιν το 2014.
2. Η επινόηση του τζιν πιστώνεται στον διακεκριμένο Ολλανδό επιστήμονα Franciscus Sylvius (Dr. Sylvius).
3. Ο Dr. Sylvius δημιούργησε για πρώτη φορά το απόσταγμα Genever πειραματιζόμενος με το λάδι από καρπούς άρκευθου με σκοπό την παρασκευή φαρμάκου για το στομάχι. Το απόσταγμα χρησιμοποιήθηκε επίσης και σε ρευματοπάθειες αλλά και σε προβλήματα χολής.
4. Στο τζιν δόθηκε ο χαρακτηρισμός «Ολλανδικό Κουράγιο» όταν χρησιμοποιήθηκε ως τονωτικό των Βρετανών στρατιωτών κατά τη διάρκεια του Τριακονταετούς Πολέμου.
5. Σε μία προσπάθεια περιορισμού της υπερβολικής κατανάλωσης του ποτού το 1736 θεσπίστηκαν οι «Νόμοι του Τζιν» οι οποίοι αύξησαν ιδιαιτέρως τη φορολογία οδηγώντας όμως σε συγκρούσεις.
6. Κατά κανόνα υπάρχουν τέσσερα βασικά είδη τζιν, το Genever ή Hollands, το Plymouth Gin, το Old Tom Gin και το London Dry Gin.
7. Το δημοφιλέστερο ποτό του Λονδίνου τον χειμώνα του 1823 ήταν το «Hot Gin Twist» ενώ υπήρξε ακόμα και ποίημα με 149 στίχους που εξυμνούσε τις χάρες του!
8. Το τζιν σε συνδυασμό με τον χυμό τομάτας χρησιμοποιήθηκε ως θεραπεία για το hangover στη Νέα Υόρκη το 1928 χρόνια πριν κάνει το ντεμπούτο του το Bloody Mary με την βότκα.
9. Η χώρα με τη μεγαλύτερη κατά κεφαλή κατανάλωση τζιν είναι οι Φιλιππίνες με μία κατά προσέγγιση ετήσια κατανάλωση 25 εκατομμυρίων κιβωτίων.
10. Το δημοφιλές «Τζιν με Τόνικ» κέρδισε τη δημοφιλία του στις βρετανικές αποικίες της Ινδίας όπου διέλυαν το κινίνο σε τόνικ ως πρόληψη για τη μαλάρια. Επειδή ήταν πολύ πικρή η γεύση του προσέθεσαν σε αυτό το τζιν, ζάχαρη και λάιμ για να το κάνουν εύγευστο.