Φτώχυνε η ελληνική γαστρονομία με το θάνατο του Γιώργου Χατζηγιαννάκη
Έφυγε ξαφνικά από τη ζωή ο Γιώργος Χατζηγιαννάκης, ο πατριάρχης της ελληνικής γαστρονομίας και δημιουργός του εμβληματικού εστιατορίου Σελήνη της Σαντορίνης, ο άνθρωπος που άνοιξε το δρόμο ώστε η Σαντορίνη να γίνει ο πρώτος αυτόνομος γαστρονομικός προορισμός στη χώρα μας
Ο δίκαιος τίτλος του πατριάρχη της ελληνική γαστρονομίας που του είχε αποδοθεί εδώ και χρόνια, αφού κατάφερε να κάνει γνωστά στην υφήλιο και να αναδείξει τη μοναδικότητα των λίγων μα εκλεκτών σαντορινιών προϊόντων, δεν τον έβρισκε σύμφωνο, αφού ήταν ένας ιδιαίτερα ταπεινός και ξεχωριστός άνθρωπος.
Όταν το 1986 άνοιξε μαζί με τη σύζυγο του Έβελυν, το εστιατόριο Σελήνη στην Καλντέρα, δεν θέλησε να ακολουθήσει τον εύκολο δρόμο. Η ξενομανία είχε κυριαρχήσει τις κουζίνες των ελληνικών εστιατορίων, με τα ντόπια προϊόντα και συνταγές να βρίσκονται στο περιθώριο.
Στη Σαντορίνη βρήκε τον δικό του παράδεισο. Το ντοματάκι, η φάβα και η κάπαρη, αλλά και η λευκή μελιτζάνα και το χλωροτύρι και βέβαια το κρασί ήταν η ανακάλυψη του! Βρήκε νοικοκυρές, παλιές συνταγές, πειραματίσθηκε πολύ και στην αρχή της λειτουργίας της Σελήνης του, είχε δυο καταλόγους: Έναν για τους ξένους με ελληνικό φαγητό και έναν άλλο για τους Έλληνες με πιάτα από τη διεθνή κουζίνα.
Το εστιατόριο κέρδιζε συνεχώς αναγνώριση και ο Γιώργος Χατζηγιαννάκης δραστήριος και τολμηρός συνέχιζε ασταμάτητα να προβάλει τα προϊόντα του τόπου. Το γαστρονομικό προφίλ της Σαντορίνης στηνόταν με σχέδιο και καλές βάσεις. Μιλούσε σε συνέδρια, φιλοξενούσε όποιον ήθελε να μάθει, διοργάνωνε εκδηλώσεις. Αποτέλεσε το πρότυπο για πολλούς ανθρώπους της γαστρονομίας, αλλά και προορισμούς. «Το παράδειγμα της Σαντορίνης», ήταν και είναι ακόμη και σήμερα, αυτό που προσπαθούν να ακολουθήσουν πολλές περιοχές της Ελλάδας, προκειμένου να στήσουν τα θεμέλια του δικού τους γαστρονομικού προορισμού.