Το Γαλαξίδι διαθέτει όλη τη γοητεία ενός ελληνικού νησιού με την μαγεία της καταπράσινης υπαίθρου σε έναν συνδυασμό απόλυτης αρμονίας.
Στη βόρεια ακτή του Κορινθιακού κόλπου σε κοντινή απόσταση από τους Δελφούς βρίσκεται μία παραθαλάσσια κωμόπολη η οποία δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει από ένα νησί του Αιγαίου διαθέτοντας παράλληλα τα πράσινα χρώματα της ελληνική υπαίθρου και την εντυπωσιακή θέα των ορεινών όγκων. Το Γαλαξείδι φέρεται να πήρε το όνομά του κάπου ανάμεσα στον 6ο με 9ο αι. μ.Χ.ενδεχομένως από το μεσαιωνικό φυτό Γαλατσίδα το οποίο φύονταν στην περιοχή. Μεταγενέστερες ετυμολογικές επεξηγήσεις αποδίδουν την προέλευση του ονόματος στον Βυζαντινό τοπάρχη της περιοχής των Γαλαξείδη αν και υπάρχει και μία μυθολογική επεξήγηση η οποία ταυτοποιεί την ονομασία με τη μυθική γοργόνα Γάλαξα την οποία ερωτεύτηκε και έκλεψε ο Προμηθέας.
Τα αρχαιολογικά ευρήματα της περιοχής αποδεικνύουν την παρουσία ανθρώπων από την Πρωτοελλαδική περίοδο ενώ σημαντικός θεωρείται και ο μυκηναϊκός οικισμός στη θέση Βίλλα ενώ σημαντικός υπήρξε και ο οικισμός του Χάλειου ο οποίος άνθισε τον 2ο αι. μ.Χ.. Αρκετά από τα αρχαιολογικά ευρήματα του Χάλειου βρίσκονται στο Βρεταννικό Μουσείο ενώ ορισμένα υπάρχουν και στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Γαλαξιδίου.
Είτε επιλέξετε τον περίπατο είτε την ποδηλατάδα είναι σίγουρο πως το Γαλαξίδι θα σας ικανοποιήσει απόλυτα σε επίπεδο ρομαντικής εξόρμησης ή εξερεύνησης. Την πόλη πλαισιώνουν δύο φυσικά λιμάνια η Αγορά και ο Χηρόλακας. Το πευκοδάσος που φτάνει ως τη θάλασσα αλλά και ο λόφος πάνω από το Γαλαξείδι στην κορυφή του οποίου βρίσκεται η Ι.Μ. Του Σωτήρος (1250) με την απρόσκοπτη θέα είναι σίγουρα δύο από τους αγαπημένους προορισμούς των επισκεπτών.
Σίγουρα όμως αυτό που κερδίζει τα βλέμματα είναι ο παραδοσιακός οικισμός με τα σοκάκια και τα καπετανόσπιτα που αφηγούνται με τον πιο γλαφυρό τρόπο την ναυτική ιστορία της περιοχής. Κάτω από την πλατεία Ε. Βλάμη βρίσκεται και τμήμα των αρχαίων τειχών της πόλης. Ανάμεσα στα αξιοθέατα που ξεχωρίζουν είναι σίγουρα ο Ι.Ν. Αγίου Νικολάου. Είναι χτισμένος πάνω σε παλαιότερο ειδωλολατρικό ιερό και ο πρώτος ναός θεμελιώθηκε τον 7ο αι.. Ο ναός που βλέπουμε σήμερα χτίστηκε το 1900 και ξεχωριστό χαρακτηριστικό του είναι το ξυλόγλυπτο μπαρόκ τέμπλο του. Εξίσου ιδιαίτερος είναι και ο Ι.Ν. Αγίας Παρασκευής στο μαρμάρινο δάπεδο της οποίας υπάρχει σκαλισμένο από τον καπετάνιο Ηλία Σκούρτη (1911) ένας ζωδιακός κύκλος-ηλιοτρόπιο. Από μία οπή στην οροφή όποτε πηγαίνει 12.00 οι ακτίνες του ήλιου δείχνουν την ακριβή ημερομηνία στον ζωδιακό κύκλο! Ομοίως υψηλής τεχνικής είναι και το ηλιακό ρολόι το οποίο βρίσκεται στον περίβολο της εκκλησίας.
Στη θέση Κούκουνας βρίσκεται ένα από τα παλαιότερα ελληνικά σχολεία. Θεμελιώθηκε επί της κυβέρνησης του Ιωάννη Καποδίστρια και συνέχισε τη λειτουργία του ως το 1932. Εντυπωσιακό και το Παρθεναγωγείο (1880) ενώ σίγουρα αξίζει την επίσκεψη και το Ναυτικό και Εθνολογικό Μουσείο.
Γαστρονομία και τοπικά προϊόντα
Το ραβανί με ρύζι αποτελεί το παραδοσιακό γλύκισμα της περιοχής αλλά και το εξίσου ιδιαίτερο γλυκό του κουταλιού αμύγδαλο το οποίο θυμίζει περισσότερο πάστα. Οι μαρμελάδες και τα κλασικά γλυκά του κουταλιού είναι σίγουρα από τα προϊόντα που αξίζει να δοκιμάσει κανείς όπως και οι θαλασσινές νοστιμιές στα τοπικά ταβερνάκια με πιάτα σαν το μυδοπίλαφο, η γαριδόσουπα και οι μακαρονάδες με θαλασσινά.
Το βιολογικό μέλι της περιοχής, το ελαιόλαδο αλλά και το ούζο Camari αποτελούν από τα βασικότερα προϊόντα ενώ στο Ξενοδοχείο Γανυμίδης σερβίρεται από το 1966 το πλούσιο παραδοσιακό και διάσημο πλέον ελληνικό πρωϊνό με τοπικά εδέσματα και νοστιμιές του Γαλαξιδίου.