Η Κόρινθος είναι μια αινιγματική πόλη που η στρατηγική της θέση την ανέδειξε σε μία από τις ισχυρότερες πόλεις της αρχαιότητας, μία αίγλη που δεν την εγκατέλειψε ποτέ.
Αποτελεί έναν από τους κοντινότερους ταξιδιωτικούς προορισμούς για όσους βρίσκονται στην πρωτεύουσα. Η στρατηγική της θέση την ανέδειξε ήδη από την αρχαιότητα σε μία από τις σημαντικότερες και πλουσιότερες πόλεις. Ένα ισχυρό λιμάνι, ο έλεγχος του Ισθμού και τα εύφορα χώματά της ήταν από τα βασικά πλεονεκτήματα της περιοχής. Πλησιάζοντας στον Ισθμό η πρώτη μας στάση γίνεται στο Λουτράκι και τις αρχαίες Θέρμες γνωστά για της ιαματικές τους πηγές. Λίγο βορειότερα βρίσκεται το Ηραίο με τη λίμνη, τη χερσόνησο και τον αρχαίο λατρευτικό χώρο.
Ο Ισθμός της Κορίνθου είναι το σημείο που συγκέντρωσε από την αρχαιότητα το ενδιαφέρον επισκεπτών και κατακτητών. Πρόκειται για τη στενή λωρίδα γης που ενώνει τη Στερεά Ελλάδα με την Πελοπόννησο και έχει μήκος περίπου 6 χιλιόμετρα. Στα τέλη του 5ου αι. π.Χ. είχε κατασκευαστεί στο σημείο ένα τείχος το οποίο και διατηρήθηκε μέχρι τα χρόνια του Βυζαντίου χωρίζοντας τις δύο περιοχές. Μπορεί η διώρυγα του Ισθμού να ολοκληρώθηκε το 1893 ωστόσο ως ιδέα υπήρξε ήδη από τον τύραννο Περίανδρο τον 7ο αι. π.Χ.. Οι δυσκολίες που έκαναν απαγορευτική την ολοκλήρωση του μεγαλεπήβολου σχεδίου ήταν καθαρά τεχνικές ενώ για αποφυγή του περίπλου της Κορίνθου είχε επινοηθεί μία αρχαία λίθινη οδός η Δίολκος από την οποία περνούσαν τα καράβια, η συγκεκριμένη οδός διατηρείται ακόμα ως αρχαιολογικός χώρος. Στην περιοχή άνθισε η πόλη των Ίσθμιων, η ιερή πόλη του Ποσειδώνα για χάρη του οποίου διοργανώνονταν κάθε τρία χρόνια πανελλήνιοι αγώνες. Η αρχαιολογική σκαπάνη έχει φέρει στο φως το αρχαίο στάδιο των Ισθμίων όπου ανακαλύφθηκε και το σημείο που ήταν τοποθετημένη η ύσπληγα η αρχαία αφετηρία για αγώνες δρόμου αναπαράσταση της οποίας μπορούμε να δούμε σήμερα στο αρχαιολογικό Μουσείο των Ισθμίων. Κοντά στα Ίσθμια ανατολικότερα βρίσκονται οι Άγιοι Θεόδωροι τουριστικό θέρετρο αλλά και σημαντική βιομηχανική περιοχή.
Επόμενος σταθμός της περιήγησής μας είναι η πόλη της Κορίνθου η οποία αποτελεί συνέχεια της αρχαίας Κορίνθου. Κατοικήθηκε από τα νεολιθικά χρόνια (5.000-3.000 π.Χ.) ενώ ένας από τους κυβερνήτες της υπήρξε κατά τα αρχαϊκά χρόνια ο τύραννος Περίανδρος ένας από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας. Ανταγωνίστηκε την Αθήνα και συμμάχησε με την Σπάρτη ενώ η πρώτη καταστροφή της έγινε από τους Ρωμαίους. Επανοικίστηκε το 44 π.Χ. και υπήρξε μία από τις πόλεις που επισκέφθηκε ο Απόστολος Παύλος ο οποίος και θεωρείται προστάτης της. Προς τιμήν του κτίστηκε το 1932-34 στη νεότερη Κόρινθο ο ναός του Απόστολου Παύλου από τον ντόπιο αρχιτέκτονα Νίκο Κοτσερώνη. Τα σχέδιά της βασίστηκαν στον ναό της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη και η έκτασή της καταλαμβάνει ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο. Ανάμεσα στα υπόλοιπα αξιοθέατα της πόλης είναι η Βασιλική Λεχαίου η οποία οικοδομήθηκε τον 4ο αι. μ.Χ. στο αρχαίο λιμάνι του Λεχαίου. Πρόκειται για τη Βασιλική του Μάρτυρα Λεωνίδη, και των 7 Παρθένων, ένα εντυπωσιακό Κτίσμα, κορινθιακής χριστιανικής αρχιτεκτονικής. Σημαντικά εκθέματα μπορούμε να παρατηρήσουμε στο Μουσείο Αρχαίας Κορίνθου, στο Εκκλησιαστικό, στην Πινακοθήκη και στο Λαογραφικό Μουσείο της πόλης. Εντυπωσιακά ενυπόγραφα ψηφιδωτά έχουν τοποθετηθεί σε πολλά διαφορετικά σημεία της πόλης ομορφαίνοντας το πεζοδρόμιο ενώ στην πλατεία του Ελευθέριου Βενιζέλου βρίσκεται το άγαλμα του μυθικού Πηγάσου σύμβολο της πόλης από την αρχαιότητα. Ήταν το φτερωτό άλογο που γεννήθηκε από τον έρωτα του Ποσειδώνα για τη γοργόνα Μέδουσα, το οποίο δάμασε σύμφωνα με τον μύθο ο τοπικός ήρωας Βελλεροφόντης.
Κινούμενοι δυτικά από την Κόρινθο συναντάμε αρκετά τουριστικά θέρετρα όπως είναι το Βραχάτι, το Κιάτο και το Ξυλόκαστρο. Στην άκρη του Νομού συναντάμε το ξακουστό Δερβένι εκεί όπου στις 26-28 Ιουλίου έλαβε χώρα η ένδοξη μάχη της Επανάστασης του 1821, η Μάχη των Δερβενακίων. Προχωρώντας στο εσωτερικό του Νομού βρίσκουμε τα περίφημα Τρίκαλα (Άνω, Μεσαία, Κάτω) ξακουστά χειμερινά θέρετρα της περιοχής. Πλαισιωμένα από το πράσινο της περιοχής χαρακτηριστικό τους είναι τα πετρόκτιστα σπίτια του 16ου και 18ου αι. μ.Χ.. Εδώ βρίσκεται και το μοναστήρι του Αγίου Βλασίου το οποίο θεμελιώθηκε το 1400 μ.Χ. στον τόπο όπου βρέθηκε και η θαυματουργή εικόνα του Αγίου. Στο ορεινότερο σημείο βρίσκεται και το Αθλητικό Χιονοδρομικό κέντρο Ζήρειας στο ΒΑ άκρο του οροπέδιου της Κυλλήνης με αρκετές πίστες διαφορετικής δυσκολίας.
Στη νοτιοδυτική πλευρά του νομού βρίσκουμε το Φενεό. Η αρχαία πόλη έχει ανασκαφεί και σε αυτήν βρίσκεται και το ιερό του Ασκληπιού. Εντυπωσιακή η θέα από το μεγάλο υψόμετρο (921-1024 μέτρα) σε μία δασώδη περιοχή που μαγεύει. Εδώ ιδρύθηκε τον 14ο αι. η ιστορική Μονή του Αγίου Γεωργίου η οποία το 1821 είχε λειτουργήσει και σαν Αρχηγείο της Φιλικής Εταιρείας. Το μαγικό τοπίο συμπληρώνει η τεχνητή λίμνη Δόξα με το εκκλησάκι του Αγίου Φανούριου. Στον ίδιο νομό ανατολικότερα βρίσκουμε την ιστορικότερη λίμνη Στυμφαλία η οποία συνδέεται με τον έκτο άθλο του μυθικού ήρωα Ηρακλή. Η έκτασή της φτάνει τα 3,5 τ.χλμ. ενώ το βάθος της αλλάζει ανάλογα με την εποχή. Πολλά μεταναστευτικά πουλιά βρίσκουν καταφύγιο σε αυτή για αυτό άλλωστε υπάρχει και το ανάλογο παρατηρητήριο ενώ εντός της επιβιώνει και ένα καθαρά ενδημικό ψάρι το Phoxinellus Stymfalicious το οποίο όταν ξηραίνεται η λίμνη βυθίζεται στη λάσπη της προκειμένου να επιβιώσει.
Ανατολικότερα βρίσκουμε την περιοχή της Νεμέας με τα ξακουστά κρασιά και την περίφημη ερυθρή ποικιλία του Αγιωργίτικου από την οποία παράγονται και τα φημισμένα κρασιά ΠΟΠ. Πήρε το όνομά της από την ομώνυμη Νύμφη κόρη του Ασωπού ποταμού. Ο αμπελώνας της περιοχής ξεπερνά σε έκταση τα 27.000 στρέμματα. Αρχαιολογικά ευρήματα από την περιοχή μαρτυρούν την παραγωγή κρασιού ήδη από τον 4ο αι. π.Χ.. Λόγω της μεγάλης παραγωγής κρασιού στη Νεμέα διοργανώνεται κάθε χρόνο στα τέλη Αυγούστου ή στις αρχές Σεπτέμβρη η γιορτή του Κρασιού με πολλές παράλληλες εκδηλώσεις στα κατά τόπους οινοποιία, ξεναγήσεις σε αμπελώνες και γευστικές δοκιμές. Αρκετά από τα οινοποιία της περιοχής έχουν ενταχθεί στο στην ειδική μορφή αγροτουρισμού με την ονομασία «Δρόμοι του κρασιού».
Συνεχίζοντας την πορεία προς τα Ανατολικά φτάνουμε στο Σοφικό το χωριό που υπήρξε πρωτεύουσα της επαναστατικής κυβέρνησης από τις 14 Ιουλίου μέχρι τις 16 Αυγούστου του 1823. Η περιήγησή μας ολοκληρώνεται στα Λουτρά της Ωραίας Ελένης, μόλις 9 χλμ. νοτιότερα του Ισθμού της Κορίνθου. Έντονα τουριστική περιοχή με ιαματικά λουτρά στα οποία θεωρείται πως έκανε μπάνιο η Ωραία Ελένη. Από την περιοχή περνάει και ο μοναδικός παραλιακός δρόμος που οδηγεί στην Επίδαυρο.
Προϊόντα της περιοχής
Πέρα από τα φημισμένα κρασιά τα οποία αποτελούν και ένα από τα βασικά εξαγώγιμα προϊόντα της χώρας κι όχι μόνο του νομού η περιοχή παράγει την επίσης ξακουστή Κορινθιακή σταφίδα, ελαιόλαδο αλλά και περίφημα βότανα. Η εξίσου σημαντική παραγωγή σε εσπεριδοειδή και σε φρούτα έχει δώσει και την ιδανικότερη πρώτη ύλη για γλυκά του κουταλιού και μαρμελάδες. Η πλούσια τυροκομία της περιοχής προσφέρει περίφημα προϊόντα όπως το Ζηρειοτύρι, η Γραβιέρα και το Στραγγιστό.
