Το δεύτερο μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας, η Εύβοια, φημίζεται για τις πράσινες ακτές, τα καταγάλανα νερά, την εύφορη γη και την πλούσια πανίδα της.
Οι θεωρίες για το πώς πήρε το όνομα Εύβοια το νησί είναι πολλές η επικρατέστερη όμως αναφέρει πως σε αυτό ευημερούσε ένα είδος μεγαλόσωμων βοοειδών τα οποία μπορούσε να εντοπίσει κανείς σε όλη την έκτασή του. Οι εύφορες κοιλάδες και η πλούσια βλάστηση στο μεγαλύτερο μέρος του νησιού ήταν εκείνα που προσέφεραν επαρκή τροφή στα βοοειδή. Πέρα όμως από τη θεωρία για τα «καλά βοοειδή» υπάρχει και ο μύθος που θέλει το νησί να πήρε το όνομά του από την ομώνυμη Ναϊάδα κόρη του Ασωπού. Το σίγουρο είναι πως η εύφορη Εύβοια κατοικούνταν ήδη από την εποχή του Χαλκού ενώ σε αυτήν αναπτύχθηκαν ορισμένα από τα ισχυρότερα κέντρα της αρχαιότητας όπως η Ιστιαία, η Χαλκίδα, η Ερέτρια και η Κάρυστος. Με ανεπτυγμένη ναυσιπλοΐα οι Ευβοείς υπήρξαν από τους πρώτους αποικιστές της Νοτίου Ιταλίας δημιουργώντας ήδη από τον 8ο αι. π.Χ. πόλεις όπως Πιθηκούσσες στην Ίσκια ή η Κύμη. Μάλιστα γενετική μελέτη η οποία συνέκρινα δείγματα DNA από άτομα προερχόμενα από διαφορετικές περιοχές της σύγχρονης Ελλάδας με αυτό ατόμων από τη Σικελία διαπίστωσε ξεκάθαρα την ύπαρξη ελληνικής γενετικής υπογραφής σε αυτήν!
Για να περιηγηθεί κανείς στην Εύβοια θα πρέπει να αφιερώσει αρκετές μέρες προκειμένου να μπορέσει να εξερευνήσει ορισμένες από τις σημαντικότερες ομορφιές του νησιού. Η Εύβοια συνδέεται μέσω της Υψηλής Γέφυρας στην Χαλκίδα με τη Στερεά Ελλάδα. Σε κοντινό σημείο υπάρχει και η Παλαιά Γέφυρα. Υπάρχουν όμως πολλές ακτοπλοϊκές συνδέσεις του νησιού με περιοχές όπως η Φθιώτιδα, οι Β. Σποράδες, ο Ωρωπός κ.α.
Βόρεια Εύβοια
Ξεκινώντας από τη Χαλκίδα ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να επιλέξει εάν θέλει να πάει Βόρεια ή Νότια. Πηγαίνοντας προς το βόρειο τμήμα του νησιού θα περάσει χωριά όπως τα Ψαχνά με τις διάσημες ζύμες τους και το Προκόπι το οποίο δημιουργήθηκε από πρόσφυγες της Μικράς Ασίας οι οποίοι έφεραν μαζί τους το σκήνωμα του Οσίου Ιωάννη του Ρώσου. Κατεβαίνοντας προς τις παραλίες της περιοχής συναντάει το Πήλι, την Βλαχιά και το Σαρακήνικο με τις μαγευτικές τους παραλίες. Αν επιλέξει να ακολουθήσει τη διαδρομή του ποταμού Κηρέα τότε θα βρεθεί σε ένα καταπράσινο τοπίο γεμάτο πλατάνια και μύθους. Ο ποταμός Κηρέας πηγάζει από τα βουνά Κανδήλι, Φτερίτσα, Πυξαριά και Μαυροβούνι διαρρέει ένα μεγάλο μέρος της Β. Εύβοιας και στη συνέχεια ενώνεται με τον Νηλέα εκβάλλοντας μαζί στο Αιγαίο Πέλαγος στην παραλία της Κρύας Βρύσης. Ξύλινα γεφυράκια ενώνουν τις δύο όχθες του ποταμού ενώ σε όλη τη διαδρομή υπάρχουν γραφικά ταβερνάκια.
Λίγο μετά το Προκόπι υπάρχει και ο Μεγάλος Πλάτανος στη θέση Παρασκευόραμα το γηραιότερο και μεγαλύτερο δέντρο των Βαλκανίων. Οι θρύλοι θέλουν νεράιδες και ξωτικά να ζουν στο δάσος και να κλέβουν τη μιλιά των ανθρώπων! Ο δρόμος οδηγεί στη διασταύρωση για Λίμνη ή για Λουτρά Αιδηψού. Η Λίμνη με την πάντοτε γαλήνια θάλασσά της και τα παραδοσιακά καπετανόσπιτα είναι χτισμένη αμφιθεατρικά στον κόλπο και μαρτυρά την ιστορία των θαλασσόλυκων κατοίκων της. Τα Λουτρά Αιδηψού από την άλλη πλευρά με τις περισσότερες από 80 ιαματικές πηγές τους αποτελούν έναν από τους γνωστότερους προορισμούς για ιαματικές διακοπές και spa διαθέτοντας εγκαταστάσεις για όλα τα… βαλάντια. Στο δρόμο για Λουτρά Αιδηψού βρίσκονται και τα χωριά Ήλια και Ροβιές με το γνωστό οργανωμένο κάμπινγκ. Με μία μικρή παράκαμψη πριν τη λουτρόπολη μπορεί κανείς να επισκεφθεί τη Μονή του Όσιου Δαυίδ με τους εντυπωσιακούς καταρράκτες του Δρυμώνα.
Μετά τα Λουτρά Αιδηψού ο δρόμος πάλι διακλαδώνεται οδηγώντας είτε στη χερσόνησο της Λιχάδας με τις υπέροχες παραλίες όπου βρίσκεται και το Club Mediterranee. Απέναντι από τον Άγιο Γεώργιο της Λιχάδας βρίσκονται και τα περίφημα Λιχαδονήσια τα οποία έχουν χαρακτηριστεί «Σεϋχέλλες της Ελλάδας». Τα νησάκια δεν κατοικούνται υπάρχουν ωστόσο ορισμένες τουριστικές υποδομές και είναι επισκέψιμα με τα μικρά καΐκια που φεύγουν από το λιμανάκι του Αγίου Γεωργίου. Η άλλη διακλάδωση του δρόμου οδηγεί στη Νησιώτισσα τη βραχονησίδα με τον ενετικό πύργο, στο Νέο Πύργο και στους Ωρεούς με το γραφικό λιμανάκι και το μαρμάρινο άγαλμα ταύρου (4ος αι. π.Χ.). Ένας οικισμός γνωστός από τους προϊστορικούς χρόνους τον οποίο επιλέγουν κατά παράδοση τα ιστιοπλοϊκά για ελλιμενισμό. Γραφικές ψαροταβέρνες με ούζο και θαλασσινά αποτελούν σημείο συνάντησης για άτομα κάθε ηλικίας. Ορεινότερα βρίσκονται ο Ταξιάρχης και οι Καματριάδες όπου προσφέρονται για πεζοπορία και ιππασία. Ακολουθεί το Πευκί με την έντονη τουριστική κίνηση και τα πρωταθλήματα kite surf, τα Ελληνικά και τα Βασιλικά με τις παραλίες τους.
Νότια Εύβοια
Αν από τη Χαλκίδα επιλέξει κάποιος να κινηθεί προς τα νότια σίγουρα η πρώτη στάση του θα είναι στο Λευκαντί με την υπέροχη παραλία και η επόμενη στην ιστορική Ερέτρια με το «Νησί των Ονείρων», το πεζονήσι που τη δεκαετία του ’70 αποτελούσε τουριστικό πόλο έλξης. Προχωρώντας κεντρικότερα στο νησί βρίσκεται κανείς στην καταπράσινη Στενή με τη Δίρφυ, τα μανιτάρια, τις καστανιές και τα αγριολούλουδα. Ο Υδροβιότοπος του Δύστου νοτιότερα και στην ενδότερη περιοχή της Εύβοιας σίγουρα ενθουσιάζει με την εκπληκτική θέα του και τα χιλιάδες πουλιά που βρίσκουν καταφύγιο στις καλαμιές του. Περνώντας από τα Στύρα και για την ακρίβεια τον ανώτερο οικισμό και ακολουθώντας μία 20 λεπτη πεζοπορία ο επισκέπτης φτάνει στο συγκρότημα Πάλλη Λάκα με τα τρία αινιγματικά δρακόσπιτα και την πλούσια βλάστηση. Οι θεωρίες για αυτά είναι πολλές με ορισμένους να εικάζουν πως πρόκειται για τόπο λατρείας και άλλους πως ήταν ταφικά μνημεία. Ωστόσο το εντυπωσιακότερο δρακόσπιτο βρίσκεται πάνω από την Κάρυστο στην κορυφή του όρους Όχη σε υψόμετρο 1400 μέτρων! Στα πόδια του όρους Όχη βρίσκεται και ο ξακουστός Καστανόλογγος με το υπεραιωνόβιο καστανόδασος να εκτείνεται σε 600 στρέμματα.
Η Κάρυστος λίγο πριν το νοτιότερο άκρο της Εύβοιας με την πλούσια ιστορία της και το γνωστό από την αρχαιότητα λατομείο της αποτελεί σταθερά επιλογή των επισκεπτών του νησιού. Από εδώ εξορύσσονταν το περίφημο πράσινο μάρμαρο. Το Φαράγγι Δημοσάρη με την οργιώδη βλάστηση και τους καταρράκτες προκαλεί τους τολμηρούς περιπατητές να το εξερευνήσουν και να κολυμπήσουν στα παγωμένα νερά του. Στα 60 χλμ. από την Κάρυστο μέσα από μία δύσκολη διαδρομή και αρκετά μικρά χωριά φτάνει κανείς στο φημισμένο Κάβο Ντόρο, το θρυλικό ακρωτήρι του Καφηρέα με τους δυνατούς ανέμους.
Ξεχωριστά προϊόντα
Χάρη στη μορφολογία τους εδάφους της Εύβοιας και στις ιδανικές κλιματικές συνθήκες ο τόπος παράγει πολλά αξιόλογα προϊόντα τα οποία συνοδεύονται και από την ανάλογη φήμη. Ελαιόλαδο και ελιές βρίσκονται σε εξέχουσα θέση με τις κονσερβοελιές των Ροβιών να έχουν αναγνωριστεί ως Π.Ο.Π. Μελισσοκόμοι κατά μήκος του νησιού παράγουν μέλι εξαιρετικής ποιότητας είτε θυμαρίσιο είτε ελατινό το οποίο μάλιστα ορισμένοι διαθέτουν με πάγκους στο κεντρικό οδικό δίκτυο. Και στην αμπελουργία όμως έχει να προσφέρει πολλά η Εύβοια αφού υπάρχουν και τοπικοί οίνοι Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης όπως είναι η Ρετσίνα Εύβοιας, Χαλκίδας και Καρύστου. Τσίπουρο, ούζο και μπύρα βρίσκονται επίσης ανάμεσα στα προϊόντα που παράγονται εδώ ενώ ως Π.Ο.Π έχουν αναγνωριστεί και τα ξηρά σύκα Κύμης, προς αναγνώριση είναι και του Ταξιάρχη. Ξακουστά είναι και τα μανιτάρια της Δίρφυς ενώ σε τίποτα δεν υστερούν και τα τυροκομικά προϊόντα όπως η φέτα Μύστρου και το τουλουμοτύρι Καρύστου.