Ανέθρεψε τον Δία, γέννησε τον έρωτα του Διονύσου για την Αριάδνη και υπήρξε αυτάρκης από τα αρχαία χρόνια, η Νάξος περιμένει απλά να την ανακαλύψουμε.
Με έκταση 442 τετρ. χλμ., η Νάξος είναι το μεγαλύτερο σε έκταση νησί των Κυκλάδων. Σε αυτήν βρίσκουμε και το υψηλότερο όρος των νησιών τον Ζα και την χαμηλότερη Κόρωνο. Νησί με πλούσια γεωμορφολογία που διαθέτει όρη αλλά και εύφορες κοιλάδες, κατοικήθηκε από το 5.000 π.Χ. όπως αποδεικνύουν πρόσφατα αρχαιολογικά ευρήματα και δεν εγκαταλείφθηκε ποτέ!
Τα μεταλλεία της σμύριδας (σμυρίγλι στην τοπική διάλεκτο) και τα λατομεία του μαρμάρου έδωσαν από πολύ νωρίς στη Νάξο πλούτο και δύναμη. Το εύφορό της έδαφος από την άλλη ήταν ιδανικό για καλλιέργεια της αμπέλου και της ελιάς ενώ η κτηνοτροφία αποτέλεσε μία ακόμα σημαντική πηγή εσόδων για τους κατοίκους της.
Πλούσια σε αξιοθέατα η Νάξος κερδίζει τις εντυπώσεις με την περίφημη Πορτάρα (ναό του Απόλλωνα) στη Χώρα, με τους αρχαίους ναούς και τα ιερά του Διονύσου και τη Δήμητρας αλλά και με τους σημαντικούς μεσαιωνικούς πύργους που διατηρούνται έως σήμερα όπως είναι ο πύργος του Μπελόνια στο χωριό Γαλανάδο ή οι πύργοι Γκρατσία και Μαρκοπολίτη στην Τραγαία.
Ο πλούτος του νησιού του προσέφερε την αυτάρκεια και σε πολλές περιπτώσεις την αυτονομίας. Η άνθιση της κτηνοτροφίας στη Νάξο είχε με τη σειρά της ως αποτέλεσμα την ύπαρξη γαλακτοφόρων αγελάδων στο νησί ήδη από τον 16ο αι. οδηγώντας στην πρώιμη ανάπτυξη της τυροκόμησης. Από το χθες στο σήμερα η τυροκομία της Νάξου έχει να προσφέρει στον επισκέπτη της γεύσεις μοναδικές και παγκοσμίως αναγνωρισμένες.
Το πιο γνωστό τυρί του νησιού είναι η διάσημη Γραβιέρα Νάξου το οποίο από το 1996 έχει χαρακτηριστεί τυρί ΠΟΠ (Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης) και η παρασκευή του είναι κατοχυρωμένη από το 1988. Παρασκευάζεται από 80% αγελαδινό γάλα και 20% αιγοπρόβειο γάλα και παραδοσιακή πυτιά. Επίσης τυρί ΠΟΠ έχει χαρακτηριστεί και η κοπανιστή Νάξου από παστεριωμένο αιγοπρόβειο ή αγελαδινό γάλα με έντονη και πικάντικη γεύση. Η Νάξος είναι περήφανη επίσης για το ξυνοτύρι της, το Αρσενικό, το Θηλυκοτύρι και τον Κομό που συμπληρώνουν την τυροκομική πανδαισία του νησιού.
Οι γεύσεις όμως και τα αρώματα δεν τελειώνουν εδώ. Τα εκλεκτά κρεατικά του νησιού έχουν δώσει την καλύτερη πρώτη ύλη για μοναδικά αλλαντικά όπως το ζαμπόνι Νάξου το οποίο θυμίζει αρκετά το ιταλικό προσούτο. Από ολόκληρο χοιρινό μπούτι με πικάντικη και αλμυρή γεύση αφού ωριμάζει μέσα στο αλάτι από 3 έως 6 μήνες.
Το θυμαρίσιο μέλι, το ελαιόλαδο, το λικέρ κίτρου και το εκλεκτό κρασί ολοκληρώνουν την πανδαισία των γεύσεων που προσφέρει το νησί χωρίς να μπορούμε να παραλείψουμε και τις εύγευστες πατάτες Νάξου.
Με τόσο αξιόλογες πρώτες ύλες ήταν αναμενόμενο και η κουζίνα του νησιού να προσφέρει γεύσεις μοναδικές. Τα «κουκολομαέρια», η μανούρα με αβγά, το ρίφι με πατούδα και η σεφουκλωτή είναι μερικές μόνο από τις συνταγές που δεν θα πρέπει να σας… ξεφύγουν!