Το Καβαλλάρι ή Καβαλάρι (επίσημα Καβαλλάριον) είναι πεδινή κωμόπολη του δήμου Λαγκαδά, της Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης σε υψόμετρο 84 μέτρα. Το Καβαλλάρι βρίσκεται στην πεδιάδα της Μυγδονίας κοντά στη λίμνη Κορώνεια σε απόσταση 18 χλμ. βορειοανατολικά της Θεσσαλονίκης και 6 χλμ. νότια του Λαγκαδά. Το χωριό χωρίζεται σε δύο συνοικίες, τη νότια ή Άνω Καβαλλάρι και τη βόρεια ή (Κάτω) Καβαλλάρι, που χωρίζονται από το ρέμα Καρυπίτσας που χύνεται στην Κορώνεια. Το χωριό είναι παλιός οικισμός ήδη από την Τουρκοκρατία, ενώ μετά τη Συνθήκη της Λωζάνης στους Μακεδόνες κατοίκους προστέθηκαν και πρόσφυγες. Λίγο έξω από το Καβαλλάρι, στη θέση Στάνοβο υπάρχει ο μεταβυζαντινός ναός του Αγίου Γεωργίου, καθώς και αρχαίοι Μακεδονικοί τάφοι. Το χωριό παρουσιάζει ιδιαίτερη πληθυσμιακή ανάπτυξη λόγω της γειτνίασης με Θεσσαλονίκη και Λαγκαδά.

Η παλιά ονομασία ήταν Καβαλάρ και με το όνομα αυτό συστάθηκε κοινότητα το 1918 με έδρα τον οικισμό. Το 1928 μετονομάστηκε σε Καβαλάρι, ενώ το 1940 διορθώθηκε σε Καβαλλάρι . Σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης αποτελεί την τοπική κοινότητα Καβαλλαρίου που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Λαγκαδά του δήμου Λαγκαδά και έχει πληθυσμό περίπου 2000 κατοίκους, που ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία .